Snow Blade


تو توچال اسکي کردن با " Snow Blade " رو تجربه کردم . ( ممنون از الکس عزيز ) . چوبها "Fischer" بود . من از يه چيزهائيش خوشم اومد از يه چيزهائيش یدم .

بديش اينه که لبه نمي گيره ؛ يعني اينکه شما لذت " دراپاژ " رو از دست مي ديد . ديگه اين که رو شوسها اون کنترلي که بايد داشته باشين رو ندارين و سومي اينکه شما عملا به دليل کوتاهي چوبها امکان استفاده از باطوم ها را پيدا نمي کنيد ( چون با کوچکترين حرکت پا, شما پيچ ميزنيد ) و اين به معناي اينه که پاهاي شما بايد فشار بيشتري رو تحمل کنن .

از مزاياي اون ميشه به سبکي و حمل راحت اشاره کرد . در ضمن من به همه کساني که فکر مي کنن اسکي رو خوب بلدن و خوب " پيچ جفت " ميزنن توصيه ميکنم که براي يک بار هم شده با اين چوبهاي کوچولو!! اسکي کنن تا اشکال تقسيم وزنشون رو به طور کامل بفهمن . اکثر اسکي بازها با اينکه خوب پيچ جفت ميزنن ولي هميشه يه کمي از وزنشون عقبه يعني روي باسن اسکي ميکنن ؛ که خودشون به 2 دليل متوجه نميشن: 1) به خاطر باطوم زدنهاي متوالي که احساس عدم تعادل رو از بين ميبره . 2) به خاطر بلندي چوبها( در نوع Alpine) و پهني اونها ( در نوع Carvin ) که باز هم اون احساس رو از بين ميبره .
درSnow Blade اگر وزن شما عقب باشد , نوک چوبها به طور آشکار شروع به لرزيدن مي کند . بنابراين Snow Blade تمرين خوبي است براي تنظيم وزن و رو به جلو اسکي کردن.. فقط مواظب باشيد که به آن عادت نکنيد .