سه‌شنبه، تیر ۰۹، ۱۳۸۸

روز سوم

امروز صبح دلم گرفته بود . نه از این دل گرفتگی های ادبیاتی ، یه دل گرفتگی واقعی . احساس خفگی میکردم . انگاری که چیزی روی سینه ام مانده باشد . به گمانم هوای تو بود . تا بعد از ظهر به همین منوال گذاشت تا اینکه صدایت را شنیدم . زنده شدم ، بال بال زدم . عصر دکتر مجد را پیدا کردم . تو گفنه بودی پیشش خواهی رفت . موجود نازنینی به نظر میرسد . آنقدر از تو تعریف کردم که خواست حتما تو را پیشش ببرم . گفتم که تو زودتر ازمن دنبالش بودی .
فردا می بینم ات و این موهبتی بزرگ است . سراسر وجودم پر از عشق است و امید . چون هنوز تو را دارم . مثل نوبتهای اول خوابم نمیبرد . بس که هیجان دارم . فردا را من چشم در راهم

دوشنبه، تیر ۰۸، ۱۳۸۸

روز دوم

روز دوم در حالی آغاز شد که هیچ انگیزه ایی نه برای شروع اش بود و نه فکری برای پایانش .
امروز مشکی پوشیده بودم ، با ریش نتراشیده و موهای ساده . انگار اینجور راحت تر باشم . هر کس پرسید گفتم عزادارم . عزادار یک دوست . توضیح ندادم . عصر تا دیر وقت بدون هدف در شرکت ماندم و باز بی هدف راندم . دلم سینما خواست . درباره الی . سینما آزادی بلیط داشت . نگرفتم یعنی دلم نیامد . راهم را کج کردم به سمت جنوب شریعتی . راستش را بخواهی از شلوغی و التهاب ولیعصر میترسیدم . رسیدم به سینما صحرا .  شاید مفلوک ترین سینمای ایران و ناخود آگاه رفتم به تماشای تخمی ترین فیلم دنیا . درون سالن روی صندلی های چوبی مخملی شاید 10 نفر هم نبودند . یک فیلم مزخزف کمدی . فقط خواستم جایی به تماشای فیلمی بروم که تو هیچ نخواهی رفت و نخواهی دید .
روزم گذشت . بی هیچ هیجانی . روز تو چه گونه بود . امروز خوشبخت بودی ؟

روز اول

امروز هم گذشت . نتوانستم شرکت بروم . تا  عصر گریستم و خوابیدم ، خوابیدم و گریستم . بعد ازظهر خیابانها را بی هدف کز کردم . پارک جدیدی کشف کردم . کاش تو بودی . عصرهای رویایی دارد . ولی عصر را در خلوت به سمت باغ فردوس راندم . نگاهی به هات شاکلت انداختم ، مزه ی توت فرنگی نمیداد. باغ فردوس شلوغ بود . یعنی تو نبودی و خلوت بود ، دخترک مو کوتاه قهوه ایی سراغت را گرفت ؛ برگشتم . از بسکین رابینز محمودیه دوکپ بستتی شکلاتی کیت کت و پرتغال خونی گرفتم . در خلوت خود با تو خوردم . قطره چشمی بتامتازون خریدم تا رسوایی چشمانم را مرحمی باشد . دیگر نمیگریستم 

یکشنبه، تیر ۰۷، ۱۳۸۸

عقوبت

به کدامین گناه مستجب این عقوبت ام .

۶تیرماه۱۳۸۸/طهران