پنجشنبه، اردیبهشت ۲۵، ۱۳۸۲

همتون گمشين برين . همه دارن اين روزها ناز ميكنن. وبلاگاشونو ميبندن. اصلا از اول فكر ميكنم هيچ كدومتون نبودين. آخه چرا فقط خودتونو ميبينيد؟ كي ميگه وبلاگ خصوصيه ؟ اگه خصوصي بود كه همه تو دفتر خاطراتشون مينوشتن. شما ها ؛ آره شما ها كه مثل چي يه هو به سرتون ميزنه كه وبلاگتونو تخته كنيد ، اينو بدونيد كه اين وبلاگ مال شما نيست. اون وبلاگ براي من و امثال من كه هر روز اون صفحهاي كذايي رو رفريش ميكرديم.
بهترين دوستهام رفتن.
سامان ( اينو بدونيد كه در اولين فرصت ميكشمش ! ) ، شهره ( كه من نميدونم بعد از آخرين بار كه ديدمش چه اتفاقي براش افتاده كه به اين نتيجه رسيد) و پانيذ ( چي بگم بهش آخه ....؟) و اون فرهاد كه ابكاش يكم شبيه اسمش بود.

هیچ نظری موجود نیست: