پنجشنبه، اسفند ۰۱، ۱۳۸۱

من قبل از اين كه شروع به نوشتنم تو بلاگر كنم نوشته هام رو بصورت پراكنده ؛ تكرار ميكنم خيلي پراكنده رو كاغذ مينوشتم . من اونها رو خيلي دوستشون دارم چون بعضي ار اونها رو از اعماق قلبم نوشتم.
نثرشون هم به نظر من دل نشين تر ازچرنديات امروزمه. من تصميم دارم گزيده اي از ابن نوشته ها رو اينجا بنويسم ؛ پس من اين نوشته ها رو با عنوان نوشته هاي دلتنگي پابليش ميكنم.
خواهش ميكنم " پدرخونده " رو از ديدن نظراتتون محروم نكنيد

يا علي

هیچ نظری موجود نیست: