هميشه از بچگي از يه چيز ميترسيدم. از اين كه مثل بزرگترهايم قدرت انجام ريسك روتو مسايل بزرگ زندگي از دست بدم . چون ديدم كه خانواره "پدرخونده" به خاطر همين عدم ريسك پذيري چه فرصتهايي رو از دست داد .
قكر ميكنم يواش يواش داره اين حس به من مستولي ميشه . ميدونيد؛ اكثر آدمها براي توجيه از دست دادن فرصتهاي خوب زندگي كه اغلب به خاطر همون ترس پيش ميآيد توجيهات جالبي دارن :
1) قسمت اين نبوده .
2)تو اون زمون بازده اقتصادي نداشت .

من اگه بجاي شما؛ يا اصلا به جاي خودم بودم اين لحظات رو سعي ميكردم به هيچ وجه از دست ندم و ريسك پذير باشيد .
ريسك پذير باشيد . خطر كنيد