چهارشنبه، مرداد ۰۱، ۱۳۸۲

كلا اين چند روز يه احساس ديگه دارم. يك احساس جالب. با اينكه از مسافرت آخر هفته ام جا موندم ولي ديگه اصلا برام مهم نيست.اين چند روزها چيزهايي دارم ميبينم و ميشنوم كه خيلي اميدوار كننده است.
ميدوني بعضي وقتها تو زندگي يه جرياني مثل نسيم شروع به وزيدن ميكنه كه محيط و آدم رو خنك ميكنه.
براي من اين نسيم شروع شده و اميدوارم كه بد تموم نشه.

هیچ نظری موجود نیست: