دوشنبه، دی ۰۵، ۱۳۸۴
سه سال گذشت . سه سال کذايي بلاگي . سه سالي که زندگي من رو تعيين کرد. تو اين سه سال خيلي چيزها ديدم .
روانيهاي مطرود . دو آتيشه هاي بي بخار .
عاشق پيشه هاي خل و چل . دوست هايي که نزديک بودن و دور شدن .
آدمهايي که نقش زيادي تو زندگيم داشتن . به احساساتم جهت دادن و به اينجا رسوندن . اين وسط خودم رو مديون يه نفر ميدونم . کسي که واقعاً جزو تاثير گذارترين افراد بر روي من در سال 2005 بود .
مهشيد عزيز که حرف هاش برام اميدوار کننده ترين و راهنما ترين صحبت ها بود . ممنون به خاطر صبوريت در مقابل يه آدم سرکش .
در مورد بقيه موارد چيزي نميگم . چون به يک اصلي متعقدم که نبايد هر راستي رو گفت .
و در آخر کسي که خودش ميدونه اين روزها بهترين بهونه براي روزهاي شادمه . بودنت غنيمتيه ي بزرگ .
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر